wtorek, 23 lutego 2016

Jak dawać szczęście?

Wielu z nas zastanawia się jak być szczęśliwym. Wielu również myśli nad tym, co zrobić by nasi bliscy byli szczęśliwi.
Jedni chcą uszczęśliwić ukochane osoby, inni patrzą szerzej i chcieliby nosić na rękach cały świat. Ale...czy się da?

A może recepta na obdarzanie szczęściem nie jest taka trudna. Może wystarczy kilka prostych słów, jeden gest, jedno spojrzenie, by sprawić komuś ogromną radość?

Przeczytajcie poniżej:


"Co do nas najczęściej mówiono, gdy byliśmy dziećmi:

Stój prosto, nie ruszaj się, bądź cicho, pospiesz się, nie dotykaj, uważaj, zjedz wszystko, umyj zęby, nie pobrudź się, pobrudziłeś się, nie mów tyle; powtórz co ci powiedziałem; powiedz: przepraszam, przywitaj się, chodź tutaj, nie chodź za mną bez przerwy, idź się pobawić, nie przeszkadzaj, nie biegaj, nie spoć się; uważaj, bo upadniesz; mówiłem, że upadniesz; to twoja wina, nigdy nie uważasz, nie potrafisz, jesteś za mały, sam to zrobię, teraz jesteś duży, połóż się spać, wstań, zrobisz to później, mam dużo roboty, pobaw się sam, okryj się, nie wychodź na słońce, nie mówi się z pełnymi ustami.

A oto, co chcielibyśmy, by do nas mówiono, gdy byliśmy dziećmi:
Kocham cię, jesteś piękny, jesteśmy szczęśliwi, że cię mamy, porozmawiajmy trochę o tobie, znajdziemy trochę czasu tylko dla nas; jak się czujesz?; jesteś smutny, boisz się?; dlaczego nie chcesz?, jesteś wspaniały, jesteś wrażliwy; opowiedz mi co czułeś; jesteś szczęśliwy; lubię, gdy się śmiejesz; możesz popłakać jeśli chcesz; jesteś niezadowolony, co cię martwi?; co cię zdenerwowało?; możesz powiedzieć wszystko, co chcesz; ufam ci, lubię cię; słucham cię, co o tym sądzisz, lubię być z tobą, mam ochotę z tobą porozmawiać; chcę cię wysłuchać, kiedy jesteś nieszczęśliwy; podobasz mi się taki, jaki jesteś; jak pięknie być razem; powiesz mi jeśli nie mam racji. 

Jest wokół ciebie wielu dorosłych, którzy nadal czekają na słowa, jakie chcieli usłyszeć, gdy byli dziećmi. 

Szarpiąc nerwowo pasek torebki pewna kobieta powiedziała: 
„Wiem, ze mój mąż potrafi być czuły i wyrozumiały. Zawsze jest taki dla naszego psa”." 
Bruno Ferrero

Jeśli w dzieciństwie zabrano na to, co cenne: poczucie własnej wartości, wyjątkowości, bycia
kochanym, niepowtarzalnym i cudownym, jest nam trudno być szczęśliwymi. Trudno nam kochać innych i niełatwo Wam pozwolić , by inni Was pokochali.

Ale nic straconego!
Wokół nas jest wielu poranionych, smutnych, niepewnych siebie ludzi. Może warto zacząć od prostych słów, tych których nam w życiu zabrakło, które chcielibyśmy usłyszeć, ale nikt ich nam nie wyznał?
Wypowiedzcie je, powiedzcie je swoim bliskim, przyjaciołom, a może i sąsiadom. I zobaczcie, jak rodzi się w nich iskierka szczęścia!

Szczęście i dobro dawane, powróci do Was podwójnie! Rozdawajcie je więc na prawo i lewo! Niech wracając przytłoczy Was swoim ogromem:)

A.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz